SHKALLA E POEZISE |
SHKALLA E POEZISEA. Podrimjes Zotëri, AI/AJOKa gjithmonë diku Pa Ata PO PRESKjo është koha kur ti shfaqesh SHPIRTI I POETESMbrëmë një gotë verë TRI HERË E HUTUAR SOTSot që të takova ty: PLANETINë ç'planet të ri më fton, miku im, 2010 MOS MË DËRGO HESHTJEMos më dërgo heshtje DJE PREVA FLOKËTI dashur,
I dashur,
Sot u zgjova SI NDODH QË…E di se ç’po mendoja tani? LËRMË... lërmë të çlodhempas këtij udhëtimi të gjatë, kryet ta vë në gjoksin tënd, vështrimin qelibar, ta mbaj nën qepallë, vitesh u lodha kërkimit për të. ... lërmë të çlodhem. DREJTËPESHIMITi hesht, miku impër të mos shtënë më në peshoren e fjalëve. Ruajmë drejtëpeshimin, duke kërkuar cakun e fjalës që para nesh askush s'e gjeti. ZBULIMI I KOLOMBITZbulimi i Kolombit nuk qe asgjë,para zbulimit që bëmë ne të dy: Si dy anije në ujërat e njëri-tjetrit ishim endur në vite, kaq larg dhe kaq pranë, ç uditërisht të panjohur ende! DASHURIA E GRUASVetëmnjë moment i duhet gruas të bjerë në dashuri, ai mund të jetë: moment admirimi, sinqeriteti, boshllëku, përngjasimi, ekzaltimi, rrëfimi, mirëkuptimi, keqardhjeje, pranvere, rinimi, iluzioni, hakmarrjeje, nevoje, vetëm Një Moment, për te ngecur në grackën e saj e rreth Tij të endë fijen e mendimit tërë jetën… PA GJUMË MË LËSa kohë vallë kaloi nga ajo mbrëmje,kur mbi duart e mia buzët vure ti? Magjinë e dashurisë ndjeva unë Si kisha bërë pa të, s’e di Trazuar, hutuar përkulem sot Mbi copëza shënimesh kërkoj për të Drithërimi i ardhur nga tjetër mot Prapa më merr, pa gjumë më lë. PUTHJADy herë hyra sot në dushDy herë dola e tharë... Puthjen që më le në gushë Nuk desha uji të ma marrë DJE, SOT DHE NESËRDje, duke menduar për tyhumba autobusin Sot, duke menduar për ty humba trenin. Nesër, nëse ende do të jem duke menduar për ty do të humbisja jetën… 1996 MË MBAJ MEND TË SHËMTUARMë mbaj mendtë shëmtuar, i dashur të vrarë, të plakur prej netëve pa gjumë, me varrat e dhimbjes në fytyrë. Pas operacionit të dështuar me të shkuarën erdha të të lë zemrën... MAGJIA E NJË ZËRIÇ’ magji pati yti zëi derdhur vetëm në dy rreshta frymëmarrja ime pa frymë u bë nga dimri deri te vjeshta. SI?Më pate thënë, që në dashurinuk ka as skllevër, as fitimtarë. Por... si më robërove ti? NGJYRA E SYVESot dikush më tha sesytë i paskam të shkruar, një tjetër më pat thënë të trishtë i ke, të lënduar Oh, unë ngjyrën syve të mi qyshkur e kam harruar! Por mbaj mend sytë e tu të kaltër si qielli i ke, blu të thellë, të menduar kur s'më ke mua atje… 2002 VËSHTRIM I SHPEJTËE ndjej vështrim tënd të shpejtëpas shpatullave tek shket tani A thua isha unë, Ajo? A thua ishe ti, Ai? S’ka më Veronë as magji. U zbardhëm i dashur, u zbardhëm Dashuria mbeti fëmijë… E PAPRITURAÇ 'qe kjo e papriturpër ne, sonte! Habitur, shtangur, mbetëm te dy, bota s'qenka aq e madhe, sa thonë, për t'më harruar ti mua, e humbur unë ty... SHINATNdjenjat si trena të çmendurvrapojnë mbi binarë paralele përjetësisht Afrohen, rënkojnë, ulërijnë e ndahen për të thyer qafën diku tjetër përfundimisht Në pafundësi binarë që zgjaten për të mos u takuar kurrë Njëra isha unë e tjetra ishe ti… PRITJAJam kaq e lodhurduke të pritur ty të kthesh sytë nga unë, sa, kur të kujtohesh ti, ajo, s’do të jem më unë! MOLLAE fortë, e rrumbullakët,I erdhi përreth dielli, ajo u skuq, u rrit, u lëngëzua, nga pesha e saj dega u rëndua, mollë e pjekur pret te bjerë Po... ku? TIS I HOLLËVetëm një tis i hollëE ndante miqësinë nga dashuria. Tani i qajmë të dyja! CELULARIDuhet të ndërroj zilen e celularit.Tani çdo tingëllimë e saj më dridh. Në kraharor, një zog i vogël zgjohet, shkund pendlat, gati bëhet për fluturim Harron se i ka të prerë… VATHËTSot vura vathët, që më pate dhënë tidhe në restorant hyra me dikë tjetër. Oh, jo! Nuk qe restoranti ynë. Dhe porosia... jo nga menyja jonë. E lashë të më lëvdonte sytë, fustanin dhe vathët pikë-loti. Ai i kënaqur nga hiçgjë, Unë vështrimin te dera tretur. Pse erdha këtu, kot së koti? Kur shpirti te ti kishte mbetur? TELEFONIAlo?.. Alo?.. Alo?..Heshtje, heshtje, heshtje Ai maste heshtjen. Ajo në heshtje maste dhimbjen. PSHERËTIMËO Zot! Ç’po ndodh kështu?Po bien të tërë në dashuri me mua. Si mund të jetë kaq indiferent pikërisht ai, që UNË dua? MEDALJONIDikur blemë një medaljon,në formën e një zemre-kuti. Aty mbyllëm dy shpirtra-flori. Sot ndjeva zemrën të më rëndojë. Ti shpirtin tim e kishe shitur, I yti qe kthyer në plumb të zi. NJË JETËLamë ditët të na shkisnim,Lamë vitet të na iknin… PETALE TË THARABrenda një libri sot në zarfmë erdhën dy petale të kuqe Trëndafili i tharë ngacmoi kujtime, djalin çapkën në rininë e parë, foshnjaraken dashurinë time Dy petalet - qenë buzët e mia që ai at'her s’i puthi dot kurrë, këpusja petale mbi buzë i vija qeshja shenjtërisht, siç qesh fëmija s'dija se isha lindur për një burrë. PSE?Pse duhet të vrasim më parë,për të ndjerë më pas dashuri? SHI NË ISHULLShopeni i dashuruar në ishullkishte ngecur, në një ishull të blertë, ishull me shi. Sikur ta dinte që në atë ishull, një ditë do të ngecja edhe unë do të ngecje edhe ti... A do ta vuante aq shumë limontinë e tij? MESNATË TEK UNËTe ti është mëngjesmesnatë, tek unë pa gjumë duhet të rri, të mos presësh aq gjatë. Tek unë shndrit Dielli, tek ty hëna e artë nga pas më ndjek, e dot s'më zë sa larg jemi… Eh, sa larg! ZEMËRIMIMbeti foleja bosh...Unë padashur përplasa derën, Ti nga zemërimi e tërhoqe… osh! MOMENTU ktheve një momentsa të shkëmbenim lotët, vetëm një sekondë sa të më ngrije kokën u largove i kërrusur duke mallkuar botën... DUELI I HESHTJESUshtria e fjalëve na laTani mbetëm unë dhe ti tërhequr në duelin e heshtjes. A duhet të ishin hedhur aq shumë ushtarë, kur mjaftonin vetëm dy pale sy-kryqëzorët tanë? ÇAPKËNËRIS'e di pse më pëlqen,të luaj me ty, në shtëpi kur kthehesh, të kërkosh çdo qosh, e të mos më gjesh, kur buzët të varësh, e jashtë të dalësh fshehur pas dere fëmijërisht të qesh, në krahë t'më marrësh, e lart të më ngresh. Gusht, 2001 NËN HIJEN TËNDETë falem o lis i madh,nën hijen tënde ndihem e sigurtë nga krahë të fortë mbështjellë. Stuhisë nuk i jepem. Por kur fryn i liri fllad i paudhi bohem shoqëri i bën shpirtit e më rrëmben PSE ERDHE KAQ VONË?Pse erdhe kaq vonë tek unë?kur gruri u korr e në fushën e përvëluar mbeti vetëm kashta? Pse erdhe kaq vonë tek unë, Kur edhe dera e fundit u mbyll Dhe dimri të la përjashta? IMAZHMbi komodinënga fotografi e vjetër vështrimi yt i trishtë më merr me vete në një kohë tjetër… Në atë ballë të lartë, në ata sy përrallë ç’ sekret mbaje fshehur, do ta thoshe vallë? Me ata sy të bukur, me ata sy blu kë përgjoje natën kush rendte ashtu? Ç’ qe ai trim, ajo trokëllimë? Si era fshatin mësynte mbi vithe të kalit të hidhte nën gunën e tij të fshihte? E bukur ti dritë e hënës, gjeraqinë e trembur, në sytë e tu përrallë, botës i mbaje fshehur sekretin tënd të parë… 2000 PRIFTI I SHPRIFTËRUAR(Atë ditë në kishë mungonte prifti Dominikdhe në radhën e parë, e bukura Anna Mari Shik) Kur ai ngrinte lart sytë e kaltër, t’i lutej Zotit për besimtarët, i falte atij dashurinë e mbledhur nga dyqind palë sy. Por ajo Anna Mari Shik, perria e Kishës, gjithnjë në radhën e parë, për vete e donte të tërën dashurinë e Dominikut, dyqind pjesësh të ndarë. Djalli lutjen pëshpërimë e dëgjoi, e tinëzisht dashurinë e tërë, si krua ia derdhi në sy. Fytyra e vajzës prush u bë, u përshkëndit. Kur e bukura ngriti qepallat të digjte nën qerpik të devotshmin Dominik, prifti ndjeu turbullim djali, e kaltra e syve u mbulua me mist… Tek zgjaste duart nga Altari, zbrazëtirë ndjeu t'i falte Zotit përulësisht. Në gjunjë e ulën priftin Dominik, të pranonte fajin, se s'qe më i denjë për altarin, se urdhrin e vet kish dhunuar se kishte fyer vetë të madhin Zot. Shën Mërinë, me Anna Marinë kishte ndërruar nëmur nga Ati do të qe përgjithmonë, nga njerëzia përgjithmonë i harruar. Atë ditë në kishë mungonte prifti Dominik dhe në radhën e parë, e bukura Anna Mari Shik. 2001 (bazuar mbi një ngjarje të vërtetë, të cilën e mësova gjatë një vizite në London, ONT. Kanada) PENTAGRAMMbi paralelet e tuaEdhe Dhimbjes më të madhe pesë nota i mjaftojnë. Për të klithur. Lumturisë - për t’u dridhur. Pentagram, çelësi është i yti apo i shpirtit tim? 18 janar, 2010 I FALEMI falem fisnikërisë së kalorësitnë pëllëmbë zemrën ia jap, ndërsa lutem në heshtje, ta marrë nën mbrojë, në turravrap të mos i bjerë, ndër patkonj. ZONJA HESHTJEZonja Heshtje më porositime një lëvizje qerpiku. Unë e përzura. KOHË MONEDHASHNë këtë kohëmonedhash zemra erdhi falas. Dhe pësoi infarkt! LARGOHEMLargu rri xhamave të errët që fshehin ligësinë e syrit, bartësve të bagazheve me ilaçe për të vdekurit e gjarprinj për të gjallët. U largohem, që të mund të marr frymë në hapësirën time... E FUNDITRenda e funditpara se të mbyllej porta e vitit. Një orë më pas po të isha lindur do kisha kapërcyer pragun tjetër. Vetëm për një orë,- një vit më e vjetër! Nga padurimi për t'u takuar Ju! 31 dhjetor 2009 MUZË E REPas vargut timpo të kërkojnë, muza ime e fshehur. Kërkojnë gjurmët e nurit tim të pjekur. Janar, 2010 FALJE DHE PENDIMDhe vjen një ditë, që i fal të gjithë,se jeta zemrën të madhe e ka, dhe dashuri e dhimbësuri pafund. Ah, ky lëshim ç’më sjell pendim, se djajtë paskan mbetur po ata! shtator, 2002 METROTË E NJU JORKUTGojë gjigantena përpijnë çdo mëngjes na vjellin çdo mbrëmje. Rit njëqindvjeçar. Të durueshëm deri në habi u besojmë jetën, ndërsa për çdo rast me vete mbajmë qefinin e vdekjes. PRANGAT E MIQËSISËMiqtë e mi,Në më doni, mos më vini pranga, mos më thoni më kë të flas, kur të hesht e kur të bërtas. Në më doni, gëzoni miqësinë time ajo është lule që vetiu çel, njëlloj si zemra urdhra nuk merr komandant nuk njeh, kurth për ju nuk bëhet dhe as për mua çengel! Miqtë e mi, mos i vini pranga miqësisë sime As tuajën në pranga, nuk e dua! ZEMËRIMI I DIMRITE pashë sot zemërimin e dimrit,tek i preu rrugën pranverës, si dashnor hakmarrës e avdall! I shfryu bulçitë, me vërtik i ra derës kova uji derdhi, xhamet i ngriu, i bëri kristal. Mars, 2007 SHIRAT E VJESHTËSNisën edhe shirat e vjeshtësshirat që trokasin në dritare, shirat që na sjellin kujtime, mall, që na zgjojnë vargjet e të famshmëve, që pas u shkojnë vargjet tona të thjeshta, që na djegin edhe ato në shpirt e në eshtra... 2000 MBULESA E BARDHËSonte,zonja e bukur Dëborë, shtriu krahët mbi çdo gjë, kangjellat, çatitë, oxhaqet kërcinjtë e murrmë të pemëve, të gjitha ngjyrat i mbuloi. Edhe të zezën nën të bardhë e fshehu mjeshtërorja. Në heshtje, pres Diellin. PËRSE DRUAJ T’U KËNDOJ TË GJALLËVE?Thjeshtë:Sepse nuk më le ime gjyshe. Edhe përtej varrit më vjen ai zë: Bijo, këngët janë për të vdekurit Sa kohë që jemi gjallë, Kemi kohë të turpërohemi… AI QË S’JEShanset humbasinkur mungojmë aty ku duhet të jemi. Humbasin edhe kur s’guxojmë të vërtetën të themi… Humbasin kur i vetëdijshëm i le. Humbasin edhe kur hiqesh Ai që s’je. LOT NË SYTË E BURRITLot në sytë e tij, s’i kisha parë kurrëThosha burri është si guri. Sot, m’u shkul zemra, më tradhtoi bindja Burrin shkëmb e paska bërë dhimbja… Mars 19/2008 DJALIFoshnjë, të mbaja në gjiTë vogël, të mbajta në duar, S’të lashë kurrë të biesh, as të pengohesh. Tani u bëre burrë, bir, Kujdes mos rrëzohesh! E BRISHTË...Ë shtë si një copë qelqi,transparente, ju pëlqen ta merrni në duar t'i besoni shëmbëlltyrën tuaj. Kujdes, është ende e ngrohtë, masë fluide, në kërkim të formës së saj... Do të shndërrohet në gotë vere për pritje mondane? Në kristal mikasa, shandanë solidë? Në çfarë vallë... ju ende s’e dini. Ndërkohë jepini kohë, admironi transparencën e mos harroni se është ende një copë qelq, mos peshoni në të, se është e hollë, e brishtë. Nuk mban, mund të thyhet, e në u theftë, mund t’ju presë e t'ju dhembë në shpirt. Prill, 2004 "GJER NË VDEKJE… "S'më hiqet nga mendja piktura e Gojës,e fishkura mbretëreshë para pasqyrës, hoshafka pudroste rrudhat e fytyrës, për shpirtin pudër gjetur s'kish... NË THELLËSI TRISHTIMINdjeva zemrën si gurNë thellësi trishtimi u fundos Përpiqem e verbër të gjej spirancën dhe limanin MUZG NË MOLSot në muzgpanë sërish gruan-fëmijë të zbriste te moli. Në breg u ul, pulëbardha Këmbët zhyti në ujë me krahë mblodhi gjunjët mbi kokën e bukur ë ndrrat ç’pështolli... IKJE…Ndonjëherë dua të iki dikumë mirë "e vetme" në qetësinë time, mrekulluar nga virgjëri e natyrës diku, larg nga buzëqeshjet hipokrite, të pafundmet "çu çu çu". TË DIELAVETë dielave miqtë e mii kërkoni Zotit t’ju falë, e i flisni jo për ato që bëtë dje e pardje, por për ato që do të bëni nesër e pasnesër, e deri sa të vdisni… Vjeshtë, 2001 VITET?Ç 'janë këto vite që thoni ju,unë nuk i takova vitet. Ato i u afruan avllisë sime më panë tek kërceja në litar, e thanë se ngatërruan derën, të qeshur fëmije më dhanë e më kthyen sërish pranverën. Korrik, 2002 NUK E KUPTOJNuk ta kuptoj këtë poezi,mik, me drurë ia ke zënë dritën pyll i zi - vargu yt, më shtie frikën. IKE TIIke tidhe diçka u këput brenda meje... Buzëqeshja ime u shua dhe dielli u fsheh pas një reje. INTER-FEMeditim ne KrishtlindjeBabai im mysliman, kur qe 20 rrëmbeu pesëmbëdhjetëvjeçaren, katoliken e bukur Mari. Martesa u dha tre fëmijë, me dy gjysma fe. Vëllezërit unazat shkëmbyen me ortodokse. Që cikli të bëhej i plotë, për mua Zoti në Amerikë kishte zgjedhur një hebre. Tani, të shkoj në sinagogë, në kishë apo xhami, nuk ka nevojë Të tria janë tek unë, apo unë - e ndarë në tre? Dashurinë e përbotshme gëzoj në Inter-fe. 25 dhjetor 2009 KËPUCËT E IMELDËS DHE TË MIATKronikat thonë që Imelda Markosiu gjenden në dollap 3000 palë këpucë… Dikur në Tiranë, të vetmeve palë këpucë, u merrja shpirtin nga e hëna tek e shtuna, Të dielën, të mjerat gojëhapur, prisnin në radhë te këpucari, ndërsa prapa dritares në shtëpi unë Hirushja, këmbëzbathur, lutesha në heshtje që atë mbrëmje, në shëtitjen e madhe, në bulevard, të binte shi, shi... BURRIShtyllë, mur, e çati bashkë,strehë e dhimbjes, dashurisë Ë ndrra e parë e vashërisë. toreador i jetës. NËNA IME KA DITËLINDJENSotnëna ime ka ditëlindjen Fisnikja flokargjendë, me onde Të bardhë si flokët, zemrën ka, Ç’ më zgjon kaq mall e kujtime sonte! 17 prill, 2008 KONTRATATSotka superprodhim kontratash me korrupsionin, hipokrizinë, falsitetin, kurorëzimet, me djallin, armët, seksin, dollarin... Të gjitha le t’i marrin! Unë prej kohësh kam firmosur kontratën me shpirtin tim. SHAKA E ZOTITO Zot!Ç’ shaka bëre me ne Kur moshës i dhe vite e zemrën pa moshë e le? Gusht ‘2007 DYSHIMITë gjithë e ndjemëse si papritur diçka e madhe u thye, e sotmja e gëzuar në të djeshme u kthye. Përpiqemi të buzëqeshim, dikush gëlltit lotët, me dyshim shikojmë njëri-tjetrin në heshtje kërkojmë shokët. 8 gusht, 2000 HAITIDhjetëra mijëra trupa, pirg.Qindra mijëra klithin të rrëqethin Diellin. Holokaust i natyrës, Haiti. Lufta mes kontinenteve ngrin Urrejtja hesht. Sytë kërkojnë çmimin e jetës pa çmim. 14 dhjetor, 2010 URA QIELLORESot,ura qiellore ra, (si mund të qëndrojnë urat në qiell?) Bota e të verbërve më dysh u nda, e baltosur. POEZI TË AMPUTUARAKam frikë t’i shoh poezitë e miaRrinë shtrirë si në qivure, me gjymtyrë të prera, si prej lufte. Fqinjët m’i grabitën, siç mundën U duheshin paterica për pjellat e tyre. Si harruan të më grabisnin zemrën? GJINKALLAT E SHTATORITDisa rënë prej peme,të plasura nga dielli i verës. Të tjerat ende zhuzhojnë, zhuzhojnë, zhuzhojnë, zhuzhojnë. Duan mendjen të na mbushin... S’e dinë që vapa iku me gushtin? RREZE MIRËSIEKaq të etur jemi për mirësisa kur shohim një rreze themi janë dy… MARATONËNdryshe nga të gjithë,në këtë botë, unë erdha më këmbë. Jeta për mua një vrap. Maratonë në dy kontinente Mbi qiej detesh bëj hark. Janar, 2010 HIRUSHJAMa morët gëziminmotra, ma morët harruat se e ruaja për ju, as sytë s’u panë nga xhelozia e vjetër më grisët, më çorët të më shëmtonit. S’donit tjetër. Unë prapë ju dua te hiri i vatrës, për ju kthehem Veç, e di? Princit një këpuckë tjetër i kam dhënë për fare do më marrë në një natë me hënë... KODRA ME QIPARISAU kthyem kokëvarur nga kodra me qiparisa,Në mëndje na mbeti një zog i vogël, i zi rreth këmbëve të gjyshit, seç desh të thosh ndërsa trupi i nipit mbajtur nga litarë të gjatë shkiste poshtë, poshtë… I lamë varrezat me sytë drejt qiellit, të pafuqishëm për të menduar, të mpirë, të trembur në blasfemi, përulësisht ndaj të Madhit. Kërkonim ngushëllim. Veç një zemër gjithë jetën do të rënkonte misterin “Pse o Zot, djalin tim?” Natën ra një shi i butë, një shi si miliona lot sipas profecisë së priftit për të njomur farën e porsa hedhur në tokë, fryte për të dhënë. Ç’ë ndërr vallë i dha të gjorës mëmë? 7 janar, 2007. (Në kujtim të E.T. djalit që iku në lulen e moshës, javën e martesës) NGJYRAT E KËTIJ DIMRIJanari na mbështolli me dy ngjyra,Të Bardhë e Gri, mbi to lufta nxiton të pikojë të kuqen. Kush do të bjerë i pari?.. Unë? Po i fundit?.. Ti? Pyetja merimangë kacavirret mbi glob Këmbëthyer nisi rrugën ky shekulli i ri. Janar, 2003 PRANVERË E KËPUTURKjo,pranverë që stinën humbi, pranverë e këputur nga plumbi, pranverë e ikur nga vetja, pranverë e këputur nga vdekja, mos ardhtë më! Mars, 2001 MARSI I DYTËPo bie me duf ky shi pranvere,kujtimet e ikjes, dhimbje na zgjon, foshnjat mbi karroca ngarkuar, familjet shtrydhur në një furgon. Helikopter, ti gjëmë mallkuar, përsëri mbi kokat tona ti, S’u ngope me ne dy vjet të shkuar I bab ëzitur je për gjak të ri?! A thua do të thahen lulet e mollës përsëri syve do na shkasin lot, Marsi nuk ardhka dot ndryshe për ne, veçse me krisma e erë barot? Mars, 2001 (Nga ngjarjet e Marsit 2001, n ë Maqedoni,) BETIMINë solemnitetatë mëngjes u betova besnike t'i qëndroj flamurit me 50 yje të bardhë. Unë, më e reja amerikane e botës. Në mbrëmje dëgjova Himnin kuqezi e nuk munda të gëlltis lotët… SHTYPËSI DHE I SHTYPURIMik i dashur,Na u dhimbse kur tregoje Si të kishin shtypur, marrë nëpër këmbë... Liria erdhi… u ngrite. Na le pa mënd: Sa shumë i ngjave Shtypësit tënd! NJË ZARF PENGZotëri serbo-viç,që në atë zyrë postare pas syzeve të zeza, zarfin tim e mban peng, ç 'mendon? Të theu në dysh adresa “ Republika e Kosovës?” Hajt, lëre zarfin tim të shkojë. Don Kishot! Akrepat e kohës pas s’i kthen dot. Dhjetor, 2009 (Mjerisht korrespondenca postare me Kosovën ende kalon përmes Beogradit) DHIMBJE DHE MALL(Emocionet e vizitës sime të parë në Prishtinë)Sot bulevardi i rinisë sime tiranase me rrugët e tua Prishtinë u shkri e u bë një E tronditur në mes pranverës së dubluar, shpirti mall e lot mbi faqe për ty derdhte… Një mollë ndahet në mes për dashuri, një pjeshke po ashtu, por një Atdhe për dashuri nuk ndahet në mes, kurrsesi! Damarët e gjakut na i prenë vëllezër, damarët e jetës në fasha mbështjellë i kemi mbajtur, gjaku të mos na ikë, të mos na prishet, të fikët të mos na bjerë, në tokë të mos biem, dhe në gjunjë të mos gjunjemi, gjithashtu…. S'e ndjeva mungesën tënde në Prishtinë, Tiranë, Ç farë ndjeva ishte dhimbje dhe… mall. Prishtinë, Maj 2001 Ç’TË THANË DHE Ç’U THE?Je si fëmijë.Dua jetën ta gëzoj Je romantike. Dashuroj Je e vërtetë Nuk dua t’u gëngjej. Je idealiste. Gënjemëni po mundet! VARGU MBRETFantazma e tij në mes të natës, u shfaqUrdhër dha t’i mblidhen ushtarët Ç’ mund të bëjë një i vetëm mbret? Poeti nga dheu zgjoi të vrarët... PEJSAZH SHIUNën një mushama të zezë Klejbornshëtis në lagjën time këtë mëngjes me shi ç ati të pjerrta, të lagura, trotuare të larë mbi bar këpurdha që s’ishin më parë... Shiu i verës ullukut zhurmon, troket, mbi mushamanë time rrukulliset, shket, pika shiu mbi gjethe pjeshke, mbi bli, inxhi mbin mbi flokë, në faqe, në sy... Verë, 2000 DESHA SHPIRTIN TIM TË LIRËE desha shpirtin tim të lirëQë të ta jepja ty, Bashkë me trupin tim të bukur. Ah, sikur ta dija! Gjithshka doje ti nga une, Që trupi im i zhveshur Nga shpirti dhe nga zemra Menduar rri e mekur: Si mundet vallë Të bëjë dashuri një trup i vdekur? HIRI I DASHURISËPusho pak, i dashur.Sytë mbylli, fli pak. Në mundsh. E di që të kam lodhur. Me hirin e dashurisë, Përkundem dhe unë. Kur t’i hapim sytë, do të duhemi më shumë. Mars ARENAM’u shfaqe i madh,i fuqishëm, gladiator Të vështroja nga larg, Me atë hije fisnikërie Për t’u provuar muskujt Nuk ishte nevojë. Arenën ta kishin imponuar. PSE TË DESHA TY…... sepse ti prure tek unëthesarin e rinisë sime që unë e kisha kyçur, çelësin e kisha fshehur, harruar e humbur diku... Si munde ta gjesh ti? ULU PRANË MEJEUlu këtu pranë meje,të presim bashkë edhe një herë ardhjen e mëngjesit, si atëherë bashkë të presim hapjen e qiellit të ndajmë bashkë ardhjen e Diellit, të mos flasim, të mos bëjmë zë, kujtimeve të tretemi, se s'do shihemi më! |